Snoeien 3/4

Hmm.. denk je misschien. Het snoeien in de tuin in niet mijn ding. Kon ik dat maar overslaan. Als een hovenier je uitlegt waarom het zo belangrijk is je tuin te onderhouden en waarom je juist het te veel aan blad bij de druif moet afknippen, begrijp je het wel. En ja, natuurlijk wil je genieten van de lekkere vruchten 🙂 Maar de snoeischaar vast te pakken én aan de slag te gaan is wel een uitdaging.

Ook in ons leven zijn er periodes van snoeien. Alles wat niet van God is moet er af/weg uit ons leven. En dat vormingsproces is niet altijd gemakkelijk en duurt vaak langer dan ons lief is. Wanneer een dikke tak er af moet, om de levensstroom/energie naar de juiste dingen te leiden, kost dat moeite om hem door te knippen. Stukje bij beetje gaat de snoeischaar er doorheen. Het gaat met vallen en opstaan. Het kan pijn doen of verdriet geven om iets los te moeten laten. Ook kan het je bang maken; hoe moet het dan verder zonder…? Het is niet vreemd, dat hetgeen je zo vertrouwd is geworden, dat niet in een keer los kan laten. Je was misschien zo gewend om weg te vluchten in social media, telefoongebruik, internet, opvoeding van de kinderen, (huishoudelijk) werk o.i.d. Op deze manier ga je het snoeiproces uit de weg.

In Galaten 5:22 staat: ,,Maar door de Geest ontstaan (tijdens het vormings/snoeiproces waarover we het in deze blog hebben) liefde, blijdschap, vrede, geduld, vriendelijkheid, goedheid, geloof, hulpvaardigheid, zelfbeheersing”.

Het té veel aan blad en dode takken blijven aanwezig door weg te vluchten i.p.v. al biddend je weg met God te gaan. Lieve Vader, wat wilt U dat er veranderen moet in mijn leven. Laat U zien wat zonde is in Uw ogen. Wilt U mij vormen zoals U mij heeft bedoeld.

Het is belangrijk dat het té veel er af gesnoeid wordt, zodat er uiteindelijk een mooie vrucht over blijft. God vraagt niet té veel van ons. Alles in ons leven wordt met uiterste zorg samengesteld. Het leven zit veel wonderlijker in elkaar dan wij kunnen bevatten.

Het te veel mag eraf. God verwacht niet dat je té geduldig (afwachtend en passief) moet zijn, waardoor veel energie wegsijpelt. Energie die je nodig hebt voor andere dingen. Hij wil het té veel aan geduld eraf snoeien, zodat er een geduldige vrucht over blijft zoals Hij het heeft bedoeld. Misschien ben je té meegaand (slaafse volgzaamheid, met alle winden meewaaien en geen eigen mening geven, jezelf wegcijferen). Terwijl God jou een stem heeft gegeven Die Hij waardevol vindt om te laten horen. Dan ben je alsnog meegaand, maar niet té. Waardoor de vruchten vriendelijk, trouw en mildheid groeien.

Denk er maar eens rustig over na de komende week wat té veel aanwezig is in jouw leven en welke vruchten uit Galaten 5:22, door te snoeien, meer energie gaan krijgen om uit te groeien. Blijf je boven alles laten voeden door De zon en regen (blog 1/4 van zaaien tot vruchtdragen).

Vorige keer hadden we het er over: wie mag er meegenieten van jouw zaadjes. Misschien is dit voor jou al een uitdaging. Toch ga ik nog een stapje verder. Wie mag er naast je wandelen in je snoeiproces? Mag God jou allereerst horen in jouw pijn bij het snoeien? Mag iemand met je meebidden tijdens dit soms pijnlijke proces, zodat je mooie vruchten voort mag brengen en dat God daarmee alle eer krijgt? Dat een ander mag zien; hé dat wil ik ook! Zodat die ander ook uit mag komen bij Die God? Hij, Die jou ook steeds meer vormt tot hoe Hij jou bedoeld heeft. Zodat je jouw plek in kan nemen om te helpen op die manier Zijn Koninkrijk uit te breiden! Je wordt dus klaargemaakt, gevormd om je positie in te nemen. Het is geen gemakkelijk proces, maar wel de moeite waard.

Vader, dit voelt als het pijnlijkste onderdeel in het vormingsproces, terwijl U dit uit liefde doet. Dank u wel, dat U toch doorgaat met Uw werk en dat nog hoogte, nog diepte, nog enig ander schepsel mij kan scheiden van Uw liefde. Dat we alle last af mogen leggen bij U. Help mij Vader, om mijn ogen gericht te houden op de toekomst, de overwinning waar Paulus het in 1 korinthe 9:24 over heeft. Dat het mij niet te doen is om de vergankelijke krans, maar om de onvergankelijke krans.

2 Timotheüs 4:7 HSV
Ik heb de goede strijd gestreden. Ik heb de loop tot een einde gebracht. Ik heb het geloof behouden.

O Vader dat Uw liefde ons blijk, O Zoon maak ons Uw beeld gelijk. O Geest zendt Uwe troost ons neer. Drieenig God U zij al ‘d eer!