In voorgaande blogs zijn we vanuit Egypte, door de Schelfzee de woestijn ingetrokken. Ik kan me zo voorstellen dat ze al zingend, na de ondergang van de Egyptenaren, verder getrokken zijn. Zingend en pratend over Gods wonderlijke bevrijding van de Egyptenaren. Na enige tijd verstilde de lofzang, die plaats maakte voor een klaagzang. Drie dagen na hun lofzang volgt er in hun ogen een dieptepunt. Ze lopen al drie dagen door de woestijn en vonden geen water. Je kunt je wel voorstellen dat de zon aardig op je brand. Het is warm. Je hebt dorst, maar er is geen drinkwater. Net als een kind hebben ze vast eens gevraagd aan Mozes of er ergens wat te drinken is. Na enige tijd worden ze ongeduldig en gaan ze mopperen. Dan zien ze eindelijk water glinsteren. De dankbaarheid en vreugde welt op in hun hart en roepen het misschien ook wel uit, maar dan… Wat een teleurstelling! Het is niet te drinken. Ze mopperden tegen Mozes: wat moeten we nu drinken?!
Misschien was jij ook wel heel verwonderd en dankbaar. Je dag kon niet meer stuk. Je was zo blij, totdat…
Na het vele leed in Egypte, de onderdrukking, is de klaagzang snel ingezet. De toon is bij velen zo diep in hun hart vastgezet, dat het als vanzelf weer opwelt. De Israëlieten hebben opnieuw hun twijfels aan God en Mozes leiderschap. Met momenten zien ze Gods leiding in hun leven en zijn ze Mozes enorm dankbaar en dan ineens is alles weer anders. Het is ook niet zo vreemd wanneer er zoveel onderdrukking is geweest, je eindelijk (lichamelijk) bevrijd bent uit Egypte er dan achter komt dat het leven daar jouw manier van denken en leven dus heeft beïnvloed.
De steeds terugkerende ervaringen bepalen onze gedachten. Onze gedachten bepalen hoe we ons voelen. De regelmatige bevestiging van onze gedachten worden een overtuiging over hoe we DENKEN dat mensen zijn, DENKEN wie jij zelf bent, DENKEN wat je kunt, DENKEN hoe God voor ons zorgt e.d. Dit bepaalt hoe we ons gedragen en hoe we handelen.
MIJN DENKEN BEPAALT MIJN KIJK OP DE WERKELIJKHEID. HET IS MIJN WAARHEID, VANUIT MIJN PERSPECTIEF GEZIEN.
Eens las ik een mooi voorbeeld; In jouw leven speel jij de hoofdrol. Jij neemt daarin de grootste positie. In jouw DENKEN is JOUW situatie de belangrijkste, de grootste, misschien wel zo groots dat het je beangstigt. Dat is tegelijkertijd ook de reden waarom de situatie waarin je zit zo overweldigend kan voelen. Door je leven in perspectief te leren zien, dat je een onderdeel mag zijn van het geheel, ontstaat er meer rust. Pauze, even rusten. Je mag even op een bankje gaat zitten en vanaf een afstandje kijken naar een situatie. Kijk nog maar eens naar de afbeelding en neem hem de komende tijd met je mee. Later gaan we hier dieper op in.
Wat is Mozes dan een voorbeeld wanneer na de dankbaarheid het gemopper van het volk weer even hard naar zijn hoofd wordt geslingerd: Hij riep tot de HEERE. Wat doe jij als je van alles verweten wordt, je omstandigheden allemaal te veel zijn,…? God wil je horen in voor en tegenspoed. In je blijdschap en in je nood. God wijst Mozes dan ook Zijn weg. Hij maakt Zijn plan kenbaar door een stuk hout aan te wijzen. Mozes pakt gehoorzaam het stuk hout. Hij gelooft en vertrouwt dat God daarmee een plan heeft. Wat de uitwerking er van is, dat weten we nooit van te voren. Een ding weten we wel, dat het allemaal zal medewerken ten goede. God heeft met dit alles ons behoud op het oog (Romeinen 8). Daarom is het ook zo belangrijk ons oog te leren richten op het doel (Rom. 8: 37) dat we meer dan overwinnaars zullen zijn. En dat alles wat we nu meemaken; de hoogtes en dieptes, het ziften van de satan als de tarwe (zie vorige blog), NIETS ons zal kunnen scheiden van de liefde van God. Waarom niet? Nou, dat heeft God zo mooi al direct na de waarschuwing voor satans tactiek benoemd: ,, IK heb voor je gebeden dat je geloof niet ophoudt’’ (Lukas 22:32). Dan kan het nog zó diep gaan, houdt dan voor ogen: IK HEB VOOR JOU GEBEDEN!! NIETS ZAL JE TEN ONDER LATEN GAAN. IK BEN BIJ JOU. IK BEN VOOR JE, NAAST JE EN OM JE HEEN! Houd Zijn waarheid voortdurend voor ogen. Schrijf het op. Hang ze op plekken waar je dagelijks langs loopt. Schrijf ze in een schriftje, onderstreep in je bijbel. Zodat je ze kunt pakken op de momenten dat je opmerkt dat je struikelt of valt.
Vind je het lastig om staande te blijven? Zoek iemand die je kan steunen; écht naar je kan luisteren en met je wil bidden om helderheid te krijgen waar de angel zit/wat je vast houdt aan Egypte. Of neem met mij contact op door hier op te klikken.
