Moederdagreeks 4/7

Moederschap is een kunst

Poeh.. vanuit innerlijke rust en vertrouwen de dag in- en doorgaan. Dat is vaak een hele kunst. Ik weet niet hoe jouw dag start… maar met kinderen kan het een uitdaging zijn om vanuit rust te reageren als je nog maar net je ogen open doet. Of dat nu midden in de nacht is of begin de ochtend.

Het ene moment heb je nu eenmaal meer geduld dan het andere. Dat heeft te maken met: hoe opgeruimd jij bent als mama, maar ook als vrouw. Hoe zorg jij voor jezelf dat jouw rugzak zo leeg mogelijk blijft? Door de dag heen verzamelen we als mensen, de een meer dan de ander, blije, verdrietige, angstige en boze momenten. Soms is het moment er niet voor om zelf even te ontladen; emoties los te laten of er even met iemand over te praten. Zo wordt onze rugzak steeds voller. Het is alsof er een flesje rode spa in zit wat steeds heftiger heen en weer wordt geschud en dan komt er net die ene vraag, opmerking, teen stoten, wasmachine die niet heeft gedraaid of wat dan ook, wat de fles laat ontploffen. De dop springt van de fles af en inhoud spuit er met hoge druk uit. Een heftig moment waarna je al snel baalt dat het je niet is gelukt om rustig te blijven.

Deze momenten kennen we allemaal. De een wat vaker dan de ander. Het zijn vervelende momenten, waar je flink van kunt balen. Ik wil je helpen steeds meer inzicht te krijgen in wat er vooraf gaat aan de ontploffing zodat je eerder passende keuzes kan maken, zodat het niet tot ontploffing komt. En ook hierbij geldt; oefening baart kunst 😉

Wat laat jij opstapelen (schrijf of teken de stapel maar eens uit)? Hoe komt dat? Wat heb jij daarvoor nodig om het z.s.m. aan te pakken? Als je dit lastig vindt om te achterhalen en er last van hebt, kan het verstandig zijn om samen met een coach uit te zoeken wat een onderliggend patroon is waarom je situaties laat stapelen. En natuurlijk ook een belangrijke vraag; moet het nu of is het verstandig om het even te parkeren tot een rustig moment.

Gebed: Almachtig God, U die een ieder ziet, waar we zitten, gaan of staan. U weet de situatie waarin ik me bevind. Ik dank U dat U mij daarin altijd ziet en bij mij bent. Ik wil U vragen: geeft U mij zicht op datgene waarin ik mag groeien? Wilt U dat maar heel duidelijk kenbaar maken zodat ik er niet aan ga twijfelen. Gaat U mee met mij in het verdere proces om gevormd te worden naar Uw beeld.