Hé, wat goed dat je jezelf serieus neemt en op zoek bent gegaan naar hulp die jou verder helpt om (weer) vanuit rust je moederschap te kunnen vervullen.

Uit het leven gegrepen

Na het avondeten lazen we over Ruth, die samen met Naomi terug op reis was naar Moab nu de hongersnood voorbij was. Orpa besloot bij de grens toch om terug naar huis te gaan. Ruth koos om mee te gaan met haar schoonmoeder en zei: Uw God is mijn God en uw volk is mijn volk. Naomi was blij met Ruths geloof. Nu mag ze de levende God leren kennen. Toch voelt ze twijfel. Want als God écht zo goed is, waarom zijn haar zoons dan zo jong gestorven? Waarom heeft God geen wonder gedaan om hen te redden? In aansluiting op dit gedeelte spraken we door over heb jij wel eens vragen of twijfels over God. Als ouders waren we open over dat we Naomi begrijpen dat het niet te begrijpen is dat kinderen en vaders en moeders ook wel jong sterven. Ook nu er een jonge vader in het ziekenhuis ligt, wat spannend is hoe hij eruit zal komen. De dochter antwoorde; ik hoop dan dat mama in het ziekenhuis komt, want papa vind ik liever.

Dit raakt moeder diep in het hart. Het is zo’n moment waarop ze diep geraakt werd in oude pijn. Het gevoel weer afgewezen te worden, er niet toe te doen. In een reflex stromen de woorden uit haar mond; nou, je zou wel anders praten als je je mama echt moet missen! Ik doe altijd alles voor je! Wie zou je dan naar school, zwemles, vriendinnetjes enz. brengen als papa werken is?!

Waarschijnlijk komen er bij jou ook situaties naar boven waarin je diep geraakt werd en je vanuit een reflex reageerde of juist helemaal verstarde en geen woord meer uit kon brengen. Het doet je intense pijn om zo geraakt te worden door opmerkingen van je kids. Of het heeft je intense pijn gedaan, maar je hebt je hart zo goed mogelijk proberen te beschermen waardoor er ook geen vreugde meer binnen komt.

Je verlangt naar een vreedzame relatie met ze en bent dan bang na zo’n situatie de relatie met hen te verprutsen, hen te kort te doen, dat terwijl je er zo naar verlangt een warm thuis te creëren waar je naar elkaar luistert, alle emoties er mogen zijn en elkaar helpt waar nodig is. Waar je fouten mag maken en er van mag leren. Waar je je suf over kan piekeren en zo machteloos door kunt voelen hoe je dit ooit gaat bereiken.

Om het verhaal af te maken bleek de dochter dit helemaal niet zo te bedoelen als dat het moeder raakte. Mama is altijd al thuis, papa is veel aan het werk was haar antwoord. Haar wens was om meer tijd met papa door te brengen en koos er daarom voor dat ze liever mama dan maar in het ziekenhuis moest liggen.

Hoe gaat het met je?

Het gedeelte: ‘’Uit het leven gegrepen’’ begrijp ik maar al te goed. Het lijkt voor de buitenwereld zo goed te gaan, ik ben getrouwd heb .. kinderen, we hebben een huis, kleding, te eten en drinken, maar toch gaat het niet zoals ik zou willen. Er is niemand om me heen waar ik mijn verhaal bij kwijt durf. Als ik dan de moed verzameld heb en mijn verhaal toch heb gedeeld krijg ik allemaal tips en voel ik me niet begrepen. Dat maakt me verdrietig en voel me dan soms zo eenzaam. Het gevoel er alleen voor te staan, niet wetende hoe verder, omdat ik juist zo’n behoefte hebt aan een luisterend oor.

Daarom begon ik met de vraag: Hoe gaat het met je? Want ik ben er oprecht geïnteresseerd in hoe het met je gaat. Tegen mij hoef je geen ”goed hoor” met een brede lach te zeggen. Ik ben er juist voor jou om je te helpen verder te groeien; luisteren, (door)vragen, meedenken, troosten en aanmoedigen. Het heeft namelijk een reden waarom je doet zoals je doet en je leven gaat zoals het gaat.

Het is pittig om te ervaren hoe het nu is he? We gaan er samen mee aan de slag om te kijken hoe het is ontstaan en wat jij nodig hebt om er van af te komen. Samen gaan we actief aan de slag om dit voor elkaar te krijgen door te ordenen en patronen te ontdekken om het zo behapbaar te maken. Zo kun je er op vertrouwen dat we de kern te pakken hebben en jij gemotiveerd met nieuwe inzichten aan de slag gaat. Wanneer je anders wilt en nieuwsgierig bent hoe het anders kan, ga je héél ver komen! Tussen de sessies groei jij verder en daar speel ik weer op in.

Waarom zou je NU aan de slag gaan?

Alles in jou geeft aan dat het niet goed gaat en nog verder berg afwaarts dreigt te gaan. Daarom ben je op mijn website terecht gekomen. Dit signaal geeft je lichaam niet voor niets. Het zijn de eerste alarm signalen, die aangeven dat goede zelfzorg prioriteit moet worden om zo snel mogelijk te herstellen. Ik vergelijk het altijd met een batterij. Als je in het groene zit en regelmatig oplaad, blijf je energiek. Gaat je energie dalen naar het oranje, dan gaan er serieuze alarmbellen rinkelen; Stop, neem tijd voor jezelf om te luisteren naar wat jij nodig hebt!! Negeer je dit, dan raak je steeds meer verstrikt in wat je energie laat dalen. Je energie daalt steeds meer, waardoor het steeds moeilijker wordt om pijnlijke emoties onder ogen te zien. Je voelt je machtelozer wat uiteindelijk tot wanhoop leidt.

Zorg dus dat je snel actie onderneemt, zodat je sneller terug kan komen in je groene energie. Zo te langer jezelf verwaarloosd, zo te meer tijd dat het vergt om te herstellen.

Het uitstellen van goede zelfzorg heeft niet alleen gevolgen voor jou, maar brengt ook schade voor je gezin. Jouw daden of passiviteit is wat je kinderen zien. Zij kunnen jouw gedrag als voorbeeld zien en eigen gaan maken, zich aanpassen of er juist opstandig op gaan reageren.  

Ook in familie en sociale contacten trekt dit door, wat leidt tot (nog) meer afstand, onbegrip, frustraties, heftige emoties en het elkaar kwijtraken (emotioneel/fysiek). De weg van opbouw uitstellen levert dus grotere schade op, waardoor er een langere tijd nodig is om de relaties te herstellen. Daarnaast wordt het ook veel complexer, doordat iedereen passende hulp nodig heeft, die aansluit bij de leeftijd en beleving van de ontwrichtende gezinssituatie. De samenwerking tussen deze verschillende partijen is vaak belabberd. Dus… voorkomen is beter dan genezen.

Nee, je bent niet te laat. Jouw inzet, jouw ontwikkeling met vallen en opstaan wordt gezien en gewaardeerd en zij gaan met je mee bewegen. Hoe mooi is dat!

Hoe zou het zijn als…

• je niet meer bang bent in het contact met je kinderen
• je vanuit rust en vertrouwen kan opvoeden
• je sneller signaleert wanneer je opnieuw de angst voelt je kinderen te kort te doen/de relatie te verprutsen en kan handelen om je energie in het groen te houden of terug te krijgen
• je weer rust hebt in je hoofd en hart hebt
• je zonder gepieker lekker kunt gaan slapen
• je uitgerust wakker wordt
• je weer zin hebt in een nieuwe dag
• je opvoeden mag ervaren als een lust i.p.v. een last
• Kortom; weer kunt genieten van je leven met je kinderen

Wat is handig om over mij te weten

Ik ben jarenlange ervaringsdeskundige, die van crisissen in mijn leven een kans heeft leren maken. Van veroordeling over mezelf naar met mildheid naar mezelf heb leren kijken. Ik heb veel gezien en ervaren tijdens verschillende hulpverleningstrajecten. Waar ik mijn sensitiviteit toen vanuit angst gebruikte en daardoor overbelast raakte, is het nu tot zegen nu mijn gevoeligheid juist is afgesteld.  Het diepste herstel van mijn hart ben ik aangegaan in relatie met God en heb hier waardevolle lessen meegekregen die jou ook verder gaan helpen. Deze persoonlijke groei heeft me geholpen om te groeien tot een moeder die niet alles meer hoeft te fixen en zich verantwoordelijk voelt voor het gedrag van haar kinderen. Het leren leven met open en lege handen waarin zij hun verhaal mogen leggen, hen mag horen en zien in hun successen en falen en hen daarin te begeleiden. Daarnaast heb ik een opleiding gevolgd bij Total Balance.

The sun will rise is gevestigd in Goedereede op het mooie eiland Goeree-Overflakkee